سنجش ارزش افزوده به عنوان شاخصی از سرمایه فکری و بررسی رابطه آن با عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

شرایط خاص اقتصادی حاکم بر شرکت های فعال باعث گردیده تا مزیت رقابتی این شرکت ها دیگر بر پایه دارایی های مشهود آن ها نباشد. آن چه که امروزه این شرکت ها را در صحنه اقتصاد کنونی رقابت پذیر می نماید، دارایی های نامشهود و به عبارتی سرمایه های فکری آن هاست امّا از آن جا که سرمایه فکری درصورت های مالی منعکس نمی شوند و درعین حال در تصمیم گیری تاثیرگذار می باشد، لازم است که در زمینه شناسایی، اندازه گیری و مدیریت سرمایه فکری توجه بیشتری شود. طبق دیدگاه مبتنی بر منابع شرکت، سرمایه فکری همانند سرمایه های فیزیکی بر عملکرد شرکت ها تاثیر می گذارد و شرکت ها را قادر به ایجاد مزیت رقابتی و عملکرد برتر می نمایند. برای سرمایه فکری طبقه بندی های مختلفی ارائه شده است که در یکی از مهمترین آنها، سرمایه فکری به سه جزء سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری تقسیم می شود. در این تحقیق به بررسی رابطه بین ارزش سرمایه فکری و سرمایه فیزیکی با سه عملکرد اقتصادی، مالی و ارزش بازار سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار برای دوره زمانی 6 ساله از 1383 تا 1388پرداخته شده است. همچنین مدل ضریب ارزش افزوده فکری به عنوان مدل برتر برای سنجش سرمایه فکری و سرمایه به کارگرفته شده شرکت ها معرفی شده است و این تحقیق بر 102 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. نتایج پژوهش ناشی از آزمون رگرسیون و تحلیل همبستگی نشان می دهد که سرمایه فکری و سرمایه به کارگرفته شده با سه عملکرد رابطه مثبت معنی داری دارد. همچنین طبق نتایج، متغیر نسبت بدهی درمورد سه عملکرد تایید شده است امّا اندازه شرکت ها تنها در رابطه بین سرمایه به کارگرفته شده و سه عملکرد تایید شده است.